starczy ci mocy i miłosierdzia
by twarz spod maski przywitać
by ujrzeć duszę zmęczoną
zbyt słabą by o coś pytać

podaruj jej siłę
podaruj jej siłę
aby łańcuchy puściły!
choć nie wiesz skąd się wzięły…
podaruj jej siłę
podaruj jej siłę

jestem synem kaina.
nie przybyłem by się śmiać.
nie przybyłem płakać.
nie przybyłem nienawidzić.
nie przybyłem kochać.
nie przybyłem mścić.
nie przybyłem, by tu być.

oto idzie człowiek wąż.
musi nienawidzić wciąż.
oto idzie człowiek wąż.
musi nienawidzić wciąż.

czy znaleźć cię mam?
czy posiąść cię mam?
czy kochać cię mam?

księżyc w twym ręku.
a oczy to gwiazdy,
święcą w swym wdzięku.
dziś jeszcze.
doprawdy.

słońce w twym sercu.
włosy jak płomienie,
budzą rozpacz na miejscu.
gdzieś poza.
z wytchnieniem.

znajdę cię.
posiądę cię.
będę kochał.

czystość w twej duszy.
a na ustach świat,
nim plujesz na tłumy.
już wiem.
nie ma cię tam.

daję ci słowo co całe zło skruszy
pragnę ci złożyć swe serce w ofierze
niech stanie się domem dla zbłąkanej duszy
i pokój wewnętrzny przyniesie dla ciebie

ból wnet zmieni się w miłość
ból wnet zmieni się w miłość

dzieci pragną radować cię pieśnią
niebiosa pragną okazać ci litość
choć nic o tym nie wiesz
choć nic o tym nie wiesz

gdy dzielisz się ze światem
rozmywasz się w świecie

ból wnet zmienia się w miłość
ból wnet zmienia się w miłość